ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံမွာ စက္ရံုအလုပ္ရံုေတြဟာ အစြမ္းကုန္လည္ပတ္ၿပီး ကုန္ထုတ္ေနၾကတယ္။ ကုမၸဏီေတြလဲ အရမ္းအလုပ္ေကာင္းၿပီး အျမတ္အစြန္းေတြရေနတယ္။ အလုပ္လက္မဲ့လဲ မရွိသေလာက္ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါဆိုရင္ အဲဒီႏိုင္ငံရဲ႕စီးပြားေရးအရမ္းတိုးတက္ေနတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္လာရင္ စီးပြားေရးနားလည္တဲ့ အစိုးရဟာစိုးရိမ္လာတယ္။ စီးပြားေရး အရမ္းတက္ေနတာဟာ ေကာင္းတဲ့လကၡဏာမဟုတ္ဖူးဆိုတာ စီးပြားေရးပညာရွင္တိုင္းလဲ သိၾကတယ္။ ဟင္ အဲဒါ ဘာမေကာင္းလို႔လဲ။
စီးပြားေရးေကာင္းလြန္းလာရင္ ႏိုင္ငံမွာအလုပ္လက္မဲ့နည္းပါးလာတယ္။ ဒီေတာ့ လုပ္ငန္းတိုးခ်ဲ႕တဲ့စက္ရံုေတြ ကုမၸဏီေတြဟာ အလုပ္သမားသစ္ စုေဆာင္းဖို႔ခက္လာတယ္။ ရွိၿပီးသား အလုပ္သမားေတြကိုလဲ အလုပ္မထြက္ခ်င္ေအာင္ လစာေတြ၊ ခံစားခြင့္ေတြ တိုးေပးေနရတယ္။ သူတို႔ကို တိုးေပးရတဲ့လစာေတြ ခံစားခြင့္ေတြကိုကာမိေအာင္ ထုတ္လုပ္တဲ့ပစၥည္းေတြကို ေစ်းပိုတင္ေရာင္းရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုန္ပစၥည္းေတြ ေစ်းႏွဳန္းျကီးျမင့္လာတယ္။ ကုန္ေစ်းႏူန္းေတြ တက္လာတယ္။ တက္လာတဲ့ ကုန္ေစ်းႏူန္းေတြနဲ႔ကာမိေအာင္ စက္ရံုေတြ ကုမၸဏီေတြကအလုပ္သမားေတြ အစိုးရဝန္ထမ္းေတြကို လစာတိုးေပးရျပန္တယ္။ လစာေတြတိုးလို႔ လူေတြလက္ထဲပိုက္ဆံေတြသာ အမ်ားႀကီးေရာက္လာတယ္။ ေစ်းႏူန္းျမင္႕လာတဲ့ကုန္ပစၥည္းေတြကို မဝယ္ႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဒါကို ေငြေၾကးေဖါင္းပြမႈႏွဳန္း ျမင့္တက္တယ္လို႔ေခၚပါတယ္။
အဲဒီလို ကုန္ေစ်းႏွဳန္းတက္လိုက္ လစာတိုးေပးလိုက္ တခါကုန္ေစ်းႏွဳန္းျပန္တက္လိုက္န႔ ဲျဖစ္ေနရင္ သံသရာဆံုးမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒီလိုမိ်ဳးျဖစ္လာရင္ အစိုးရရဲ႕ဗဟိုဘဏ္အခန္းက႑ ေရာက္လာပါၿပီ။ ဗဟိုဘဏ္အေနနဲ႔ ဘာလုပ္မလဲ။ စီးပြားေရးတိုးတက္ႏွဳန္း ေႏွးေကြးသြားေအာင္လုပ္ရပါတယ္။ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဗဟိုဘဏ္က ပုဂၢလိကဘဏ္ေတြကို ေငြေခ်းေပးရာမွာ ယူတဲ့အတိုးႏွဳန္းကို ျမႇင့္တင္လိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ပုဂၢလိကဘဏ္ေတြကလဲ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြ လူေတြကိုအတိုးႏွဳန္း ျမႇင့္တင္ေငြေခ်းေပးရပါေတာ့တယ္။ အတိုးႏွဳန္းတက္လာလို႔ လုပ္ငန္းရွင္ေတြေငြေခ်းတာနဲသြားၿပီး လုပ္ငန္းတိုးခ်ဲ႕တာေတြ နည္းသြားမယ္ ရပ္သြားမယ္။ စီးပြားေရးက်သြားမယ္။ တခါ လူေတြလဲ အတိုးႏွဳန္းေၾကာင့္ ဘဏ္ကပိုက္ဆံေခ်းသူ နည္းပါးသြားမယ္။ လူေတြလက္ထဲပိုက္ဆံနည္းသြားလို႔ ကုန္ပစၥည္းေတြဝယ္သူ ေလ်ာ့နည္းသြားမယ္။ ဝယ္သူနည္းသြားလို႔ စက္ရံု အလုပ္ရံုေတြလဲ ကုန္ပစၥည္းေတြေလွ်ာ့ထုတ္ၾကမယ္။ စီးပြားေရးက်ဆင္းသြားမယ္။
ဘာလို႔ဗဟိုဘဏ္က ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးအရမ္းတိုးတက္ေနတာနဲ႔ ေငြေၾကးေဖါင္းပြေနမွဳႏွဳန္းကို ဝင္ထိန္းရတာလဲ။ ျပည္သူေတြ ကုန္ေစ်းႏူန္းႀကီးျမင့္တဲ့ ဒုကၡေလ်ာ့ပါးေစဖို႔ပါ။ ဒါ့အျပင္အေရးႀကီးတာ ရွိေသးတယ္။ ႏိုင္ငံျခားက ေငြေၾကးသန္းခ်ီ ဘီလီယံခ်ီၿပီး ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံထားသူေတြဟာ သူတို႔ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံထားတဲ့ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးတည္ၿငိမ္မႈ (စီးပြားေရးအတက္ အက်ျမန္တာ ေကာင္းတဲ့လကၡဏာမဟုတ္ပါ)နဲ႔ ေငြေၾကးေဖါင္းပြမွဳႏွဳန္းေတြကို အၿမဲေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတယ္။ ႏိုင္ငံတခုရဲ႕စီးပြားေရးဟာ အရမ္းတက္ေနရင္ (အရမ္းက်ေနရင္)ရယ္ ေငြေၾကးေဖါင္းပြမႈႏူန္း အရမ္းျမင့္တက္လာၿပီဆိုရင္ သူတို႔ဟာ အဲဒီႏိုင္ငံမွာ ရင္းႏွီးထားတဲ့ေငြေၾကးေတြ ခ်က္ျခင္းထုတ္ယူၿပီး အျခားႏိုင္ငံမွာ သြားရင္းႏွီးျမဳပ္နံွပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုျဖစ္မွာကို အစိုးရတိုင္းက အရမ္းေၾကာက္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင္ အစိုးရရဲ႕ဗဟိုဘဏ္က လိုအပ္ရင္ ဝင္ထိန္းေပးေလ့ရွိပါတယ္။
ႏိုင္ငံတခုဟာ စီးပြားေရးအရမ္းတက္လာရင္ ေငြေၾကးေဖါင္းပြမႈႏူန္းလဲလိုက္ၿပီး ျမင့္တက္လာတတ္တာ စီးပြားေရးနိယာမတခုပါ။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကေတာ့ စီးပြားေရးလဲမတိုးတက္ပဲ ေငြေၾကးေဖါင္းပြမႈႏူန္းျမင့္ေနတာေတာ့ ဘယ္လိုေျပာရမွန္းမသိပါ။ တခုခုေတာ့ မွားေနၿပီလို႔ထင္တာပဲ။
ေရးသားသူ သိန္းေဖ(ေခတၱ-စကၤာပူ)
Facebook Page မွ ကူးယူတင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment